Ons Verhaal

In september 2024 werd onze droom werkelijkheid. Wij kochten ons huis in Altea aan de Costa Blanca in Spanje! Nog dagelijks knijpen we elkaar in de arm om er zeker van te zijn dat het écht is. En of het echt is....

Op zoek naar de kern

Kijk, het begon eens met een uitgesproken wens van beide kanten. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Een wens komt over het algemeen niet van de één op de andere dag uit. Daar moet je wel wat voor doen.

We hebben de afgelopen jaren een behoorlijke zoektocht gehouden. De mensen in onze omgeving konden ons niet bijhouden; het ene moment wilden we een wereldreis maken door 18 landen en het andere moment bedachten we dat we op Bali gingen wonen om een houtsnijwerkwinkel te openen. Ook hebben we op het punt gestaan om een camper te kopen om daarmee door Europa te trekken. Dan was er ook nog een wens om een vakantiehuisje in Nederland te kopen. We werden ook niet meer helemaal serieus genomen met al onze uiteenlopende plannen.

We gingen letterlijk van hot naar her maar ondertussen kwamen we wel steeds dichterbij de kern. Die kern was een diep verlangen naar rust, natuur en stilte om ons heen....

Overprikkeld

Wonen in de drukke Randstad hielp daar niet aan mee en burenverbouwingen die links en rechts voor lange termijn aan de gang waren plus boven ons hoofd nieuwe huurders waar wij dagelijks geluidsoverlast van hadden zorgden ervoor dat het interne stresssysteem continue in de aan-modus stond. We raakten beiden steeds meer overprikkeld en hadden erge last van opgebouwde stress in ons lichaam waar weer andere klachten uit voortkwamen.

Met al ons spaargeld kochten we eind 2022 daarom een prachtig houten chalet in de Brabantse bossen. We hebben veel tijd gestoken in het mooi maken van de 400m2 tuin en het inrichten van het chalet, waar Jill haar passie voor interieurstyling goed kwijt kon. Na het plaatsen van een heerlijke houtkachel hebben we er nog vele gezellige en sfeervolle dagen gehad. We kwamen er tot rust, iets waar we beiden ontzettend naar verlangden.

Maar niet voor lang! want na weer een jaar in koud- en regenachtig Nederland kwamen we nog weer ietsjes dichterbij de kern. We misten allebei heel erg zon en warmte. Achteraf bleek het chalet voor ons dé opstap naar Spanje te zijn geweest. Van de verkoop hiervan bleek de droom in Spanje realistischer. Bijzonder hoe dingen soms in het leven lopen zonder dat je dat van te voren zo bedenkt.

Alteaanse zon

In september 2023 kwam daar onze kleine Bobbie, een andere droom die uitkwam. Een trouwe viervoeter die in haar bruine wollige "onesie" oneindige liefde geeft. Inmiddels reist Bobbie overal met ons mee naartoe (met de auto) en is autorijden haar lievelingsbezigheid. Raampje open, met haar neusje in de wind en daarna lekker rennen op het strand. Ik denk dat we haar niet gelukkiger kunnen maken!

En toen was het november 2023. De superdikke gewatteerde winterjas was er klaar mee! Elke dag kletsnat geregend en Bobbie uitlaten in weer in wind, het was wel genoeg. Het was de Alteaanse zon die in de verte riep en door ons gehoord werd. Dus daar vertrokken wij dan, in de eerste instantie puur voor een vakantie. Het was er op dat moment namelijk 25 graden en om nog een aantal maanden regen en kou te overbruggen zagen we niet zitten.

Jeroen zou in december 2023 wederom weer een zware operatie ondergaan vanwege zijn vastgezette enkel (die tijdens operatie 1 mislukt bleek te zijn) en dat zou weer 6 maanden revalideren betekenen, ingepakt met krukken en geen kant op kunnen. Mentaal en fysiek is en was dit ontzettend zwaar, zeker voor iemand die altijd bezig is en in beweging is. Altea lonkte en zo vertrokken we dan met een auto volgeladen, Bobbie op de achterbank, voor twee weken naar de zon.

Naranjas

We werden verliefd op Altea vanwege de geurige sinaasappel-, citroen-, limoen- en nísperosvelden in het binnenland, die de lucht vullen met frisheid en het landschap kleuren met levendige tinten. De rust van de boomgaarden, het mediterrane zonlicht dat door het groene bladerdek speelt, en de eenvoudige schoonheid van het platteland raakten ons hart – een plek waar natuur en leven nog in harmonie zijn.

Magie tussen de bergen

Eenmaal aangekomen in Altea herkende Jill nog veel van vroeger, toen ze er met haar ouders en zusje kwam. Ook Jeroen was heel erg gecharmeerd van het plaatsje. We hadden een fijn appartement gehuurd in Altea Hills en de dagen vulden zich met uitslapen, ontbijten, zonnen en in de middag tripjes maken naar leuke plekjes en dorpjes in de buurt. En daar, ergens tussen de Sierra Bernia en het aanblik van Jeroen zijn favoriete rots "the Sleeping Lion", ontstond het, de magie.......

Bali was te ver, een camper te onhandig wegens totaal geen parkeerplek hier in de Randstad, het Brabantse chalet was heerlijk maar wat nu als we het konden verkopen, en dat geld konden aanbrengen in de aankoop van een Spaans huisje onder de zon, zaten we dan niet veel liever in de zon? En was Spanje dan niet bij uitstek de beste keuze vanwege de korte vliegafstand, het klimaat, het gezonde leven, de vriendelijke mensen? En wellicht konden we het dan zodanig aanpakken dat we tegelijkertijd in Voorburg in ons koophuis konden blijven wonen zodat de thuisbasis kon blijven bestaan.

Eerst wuifden we het idee weg. "Ze zien ons al aankomen" zeiden we tegen elkaar. Met "ze" bedoelden we dan vooral de mensen om ons heen die ons voor gek zouden verklaren. We hadden net gesetteld in ons boshuisje, gingen we dat nu alweer weg doen? En bovendien zou de stap naar Spanje behoorlijk uit onze comfortzone zijn. Het zou wel bij dromen blijven, dachten we voor even.

Maar dan heet je Jill en Jeroen, twee avonturieren in hart en nieren, en doorzetters pur sang. Niets blijft bij ons ongeroerd. Als het in ons hoofd zit, dan gebeurt het ook. Samen zaten we op één lijn. Spanje, daar voelden we ons direct thuis, het deed ons mentaal en fysiek goed en de keuze bezegelden we met een belofte: zodra we thuis waren gingen we er werk van maken. Budgetten maken, plannen schrijven, mogelijkheden bekijken.

Niet over één nacht ijs

Via een opgedane kennis tijdens onze vakantie in Spanje ontvingen we niet veel later een bericht met een krantenknipsel waarin een huis in La Nucia te huur werd aangeboden voor langere termijn. Het leek voor ons dé tussenoplossing! Eerst huren en dan rustig rondkijken. We kunnen het iedereen aanraden die van plan is om een huis te kopen in Spanje. Ga eerst ontdekken en ervaren. Ook in de koudere periodes wanneer niet altijd de zon schijnt (hoewel hij wel écht bijna elke dag schijnt!).

Zo kwamen we erachter dat er in Spanje veel plekken zijn waar we onszelf niet zo goed tussen zagen. Slaapdorpen, vervallen dorpen, graffitidorpen, blaffende honden in de campo, te afgelegen en daardoor inbraakgevoelig, of gewoonweg niet sfeervol of een te massaal gevoel. Beiden zijn wij erg gevoelig voor sfeer en energie, dat telde ook steeds mee. We hebben een flinke zoektocht gehouden en de gehele rechterkant van Spanje uitgekamd. Vele huizen en plekken zijn de revue gepasseerd. Maar uiteindelijk bleek ons hart toch echt in Altea zelf te liggen.

Voor ons heeft het alles waar wij blij van worden; een artistiek karakter, sfeervol historisch centrum, mooie stranden, fijne boulevard, jong tot middelbaar publiek (we voelen ons nog te jong voor de scootmobiel- en rollatorgeneratie), prachtige bergen en rotsformaties om ons heen en dichtbij allerlei leuke plekken zoals Moraira, Javéa, Polop, Guadalest, Valencia, Denia en Alicante. Vanuit Denia gaan er elke dag boten naar Ibiza en Mallorca waar je tevens per vliegtuig vanuit Alicante kunt komen via een vlucht van 45 minuten. En niet geheel onbelangrijk; het heeft een prachtige driehoeksligging én een microklimaat waardoor het het gehele jaar goed vertoeven is.

Dromen komen uit

Na het zoveelste huis te hebben bekeken waar weer van alles niet op papier klopte (hier zullen we ooit een apart boek over schrijven, want in Spanje klopt in 90% van de gevallen het huis niet op papier) en we eigenlijk steeds ook wel het nét niet gevoel hadden stonden we op een zijspoor. De huur van ons fijne huurhuis liep af en de eigenaren hadden het huis zelf nodig, dus we moesten óf op zoek naar een ander huurhuis (weggegooid geld!) óf ons plan bijstellen. Stress!

We deden een laatste zoektocht op Idealista, de Spaanse Funda, om het huis van ons dromen te vinden. Al enige tijd zagen we wel een huis wat op het oog leuk leek, maar waar wij op één of andere manier toch doorheen scrolden. Maar nu kwam hij weer tevoorschijn! Met een klein beetje in de schoenen gezakte moed, bang voor weer een teleurstelling, belden we de makelaar. We konden de volgende dag al komen kijken.

En daar was het...... Alles van de afgelopen maanden waarvan wij inmiddels een beeld hadden geschetst in ons hoofd maar tot nu toe nog niet hadden gevonden, kwam hier als totaalplaatje bij elkaar. Het leek wel magisch! Dit huis met bij binnenkomst een meterslange knalroze bougainville gedrapeerd over de muur van de oprit, het uitzicht op de Bernia mountain range en een klein stukje zee, het zwembad wat lonkte om direct een duik te nemen, de ronde ramen en de gigantische tuin vol planten en palmbomen, het was liefde op het eerste gezicht.

We werden er beiden heel stil van, want we durfden het niet hardop te zeggen. Bovendien wilden we ook niet te enthousiast overkomen in het kader van mogelijke onderhandelingen over de prijs. Maar afzonderlijk van elkaar wisten we het. Dit is ons huis!